بررسی فراوانی انواع ms در بیماران مبتلا به ms با و بدون تشنج استان گیلان

سابقه و هدف: مالتیپل اسکلروزیس (ms) یکی از بیماری سیستم های اعصاب مرکزی بوده و به ندرت با تشنج همراه است. هدف از این مطالعه تعیین فراوانی انواع ms درمبتلایان به ms با و بدون تشنج می باشد. مواد و روش ها: این مطالعه مقطعی توصیفی از سال 1387 تا 1389 بر روی مبتلایان بهms در گیلان انجام شد. مشخصات دموگرافیک و نوع ms بیماران جمع آوری و داده ها به روش های کای دو، t و رگرسیون لوجستیک در نرم افزار 17 spss آنالیز شدند. یافته ها: از 209 بیمار مبتلا به ms (1/74 درصد زن و 9/25 درصد مرد)، 13 نفر (2/69 درصد زن و 8/30 درصد مرد) تشنج بالینی هم داشتند. میانگین سن بیماران، سن شروع بیماری و edss در گروه های با و بدون تشنج بالینی به ترتیب 6/8 ± 34 و 8/9±2/33 سال، 8/11±18/26 و 05/8±96/27 سال و 5/2±2/4 و 5/1±6/4 بود که تفاوت معنی داری بین میانگین های فوق در دو گروه وجود نداشت (05/0p>). شیوع نوع عودکننده- فروکش کننده (rrms)، پیشرونده ثانویه (spms) و اولیه(ppms) در بیماران بدون تشنج به ترتیب 1/80 درصد، 7/11 درصد و 2/8 درصد و در مبتلایان به تشنج به ترتیب 5/38 درصد، 8/53 درصد و 7/7 درصد بوده که تفاوت آماری معنی دار بود(05/0p<). تشنج؛ شانس spms را 94/8 (51/2-77/31 : 95% ci) برابر بیشتر و شانس rrms را 04/7 (96/1-57/28 : 95% ci) برابر کمتر می کند. همچنین spms نسبت به rrms شانس بروز تشنج را 16/10 (65/2-88/38 : 95% ci) برابر می کند. استنتاج: نوع پیشرونده ثانویه ms در بیماران مبتلا به ms همراه با تشنج شایع تر است و تشنج، یک پیش بینی کننده مثبت برای پیشرفت بیماری ms می باشد.